මේ සුභාෂිතයේ 20 වැනි කවිය යි.
| පින් මඳ | පුතුන් | සියයක් ලදුවත් | නිසරු |
| ගුණ නැණ | බෙලෙන් | යුතු පුතු ම ය ඉතා | ගරු |
| එක පුන් | සඳින් | දුරු වෙයි ලොව ගන | අඳුරු |
| නෙක තරු | රැසින් | එ ලෙසට නොම වේ ය | දුරු |
අරුත: පින් අඩු (පව්කාර) පුතුන් (දරුවන්) සියයක් සිටිනවාට වඩා, ගුණ නුවණින් පිරුණු එක් පුතකු (දරුවකු) සිටීම වටනේ ය. එක පුර සඳෙන් ලොව ගන අඳුර දුරලූවත්, නා නා විධ තරු රැසක් පෑයූව ද එ ලෙස අඳුර දුරලිය නොහැක්කා සේ ය.
උපුටා ගත්තේ දසුන්ප්‍රිය අනුරාධ.
No comments:
Post a Comment