මේ සුභාෂිතයේ ඇරැඹුම් කවිය යි.
| සත වෙත පත මෙත සඟ හස සෙවි | පසිඳූ |
| අවනත සුර මත මිණි තර සර | පුබුදූ |
| දිගු රතඟිලි දළ පෙළ මොක් සුවඳ | රැඳූ |
| සිය පත සිය සිය පත සිය පත | නමඳූ |
උපුටා ගත්තේ රජිත් විදානආරච්චි.
2008-07-20
දවසේ කවිය: 2008-07-20
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
අදහස
-----
සත වෙත පත මෙත සඟ හස සෙවි පසිඳූ -- සත්වයා(ජීවීන්) වෙත පත් වූ (කෙරෙහි වූ) මෙත(මෛත්‍රීය) ඇති බවට පරසිඳු වූ සඟුන් (සංඝයා) නමැති හංසයින් විසින් සෙවුණා වූ (ඇසුරු කරන ලද්දා වූ)
අවනත සුර මත මිණි තර සර පුබුදූ - අවනත(කීකරු/නැමුණු) සුරන් මත(දෙවියන් මස්තකයෙහි/හිසෙහි) මිණි තර සර (මැණික් රැස් නමැති විලෙහි) පිපුණා වූ
දිගු රතඟිලි දළ පෙළ මොක් සුවඳ රැඳු - මොක් සුවඳ රැඳි දිග රතුවන් ඇඟිලි නමැති දළින්(පෙති වලින්) යුතු
සිය පත සිය සිය පත සිය පත නමඳූ-
සිය පත = පත් සියයක් ඇතියේ = නෙළුම
සිය පත සිය = නෙළුමෙහි නෑයා = හිරු
සිය පත සිය සිය = නෙළුමෙහි නෑයා ගේ නෑයා = හිරු ගේ නෑය = ශාක්‍ය වංශිකයා = බුදු රදුන්
සිය පත සිය සිය පත = බුදු රදුන් ගේ පාද
සිය පත සිය සිය පත සිය පත = බුදු රදුන්ගේ පාද නමැති නෙළුම
සිය පත සිය සිය පත සිය පත නමඳූ = බුදු රදුන්ගේ පාද කමල් නමඳිමි.
මුළු කවියේම අදහස:
සත්වයා වෙත මෙත ඇති බවට පරසිඳු මහ සඟ රුවන සේවනය කරන්නා වූ, සුරන්ගේ හිස මත ඇති මිණි රැස් පොකුණක පිපි , මොක් සුවඳ විහිදෙන ඇඟිලි නමැති පෙති ඇති බුදු රදුන්ගේ පා කමල් වඳිමි෴
Post a Comment