මේ කුමරතුඟුවන්ගේ "දොරට වැඩුම" හි ඇති කවි දෙක කි.
| කපුටු හාමි නොසිටැ | ලඟින් |
| ඇයි ඉන්නේ ඇස්වැ | මගන් |
| ගිනි සැර පිට කරන | අගින් |
| දඬු කඩ නොපෙනෙද එ | දිගින් |
| අර කූඩුව මැදින් | දිනක් |
| යන්නට කර නිසා | තැතක් |
| එ සඬුව අප දෙදෙනෙකු | ලක් |
| කළ සැටි මට වේයැ | මතක් |
උපුටා ගත්තේ කුංචන මාතොට ආරච්චි.
මෙය කුමරතුඟුවන් ගේ "කියවන නුවණ" පළමු පොතේ ඇති කවි පෙළ කි.
| හා හා හරි | හාවා |
| කැලේ මැදින් | ආවා |
| හිට ගෙන ගඟ | ගාවා |
| වට පිට ඇහැ | ලෑවා |
| කොල දෙකටක් | කෑවා |
| පැන් උගුරක් | බීවා |
| තොල කට ලෙව | කෑවා |
| ඉතිං ඇතැයි | කීවා |
| තබා නිකට | ගාවා |
| වීණාවක් | වෑවා |
| මිහිරි සින්දු | කීවා |
| නැටුම් ටිකක් | පෑවා |
| එයින් වෙහෙස | වූවා |
| ඉඳගෙන හති | ලෑවා |
| තණ බිස්සේ | බාවා |
| ඇඟ පත සතැ | පූවා |
| බිරුම් හඩක් | ආවා |
| ඉහළ වීසි | වූවා |
| කොඳු ඇට හිටැ | වූවා |
| කන් දෙක දිග | පෑවා |
| බිරීම ළං | වූවා |
| කඳ හරහට | බාවා |
| සතර පයට | පාවා |
| දීලා "යමු" | කීවා |
| පැදුර උඩින් | බෝවා |
| විදුලි කෙටිලි | පෑවා |
| කොළ සරබර | ගෑවා |
| බිරූ කටත් | ආවා |
| බිරීම නැවැ | තූවා |
| නාසය බිම | ගෑවා |
| ඇහින් රැහැන් | ලෑවා |
| කොයි ද කොයි ද | හාවා |
උපුටා ගත්තේ විරාජ් හා දසුන්ප්‍රිය අනුරාධ.
මේ කේයස් කවියාගේ සුදොසුදු කවි පෙලේ කවිය කි. කේයස් යනු K.A.S. ය. K.A.S. යනු කළල්ඇල්ලේ ආනන්ද සාගර ය. කළල්ඇල්ලේ ආනන්ද සාගර හිමි පසුව සාගර පළන්සූරිය නමින් හීරළු විය.
| ගොඩ මඩ දෙකම සරු සාරය | පල බරය |
| කටුරොද ගම්මනය තරමක | පිටිසරය |
| ඒ ගම මැදින් ගලනා ගඟ | මනහරය |
| කඩමණ්ඩිය පිහිටියේ ගම | කෙලවරය |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ජන කවිය කි.
| සසඳ සසඳ සඳ මැද ඇති | සාවුන්ට |
| මත් කෙළි බඳට දොළදුක් ඇති | එළදුන්ට |
| අඩිය සදපු වට නාමල | බඔරුන්ට |
| මල් කැකුලට සිත් බැන්දේ | කුමරුන්ට |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ජන කවිය කි.
| සොරබොර වැවේ එගොඩෙත් ඉන්නේ | වැද්දෝ |
| සොරබොර වැවේ මෙගොඩෙත් ඉන්නේ | වැද්දෝ |
| සොරබොර වැවේ දෙගොඩෙම ඉන්නේ | වැද්දෝ |
| අපටත් නෙළුම් මල් හුලන්නට | දෙද්දෝ |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ සිරිත් මල්දමේ f;වැනි කවිය යි.
| නරක සිතකින් | නම් |
| හොඳක් නො කළැකි කිසි | යම් |
| හොඳක් නො කලේ | නම් |
| උපන් ගතියෙන් නැත පලක් | නම් |
උපුටා ගත්තේ කුංචන මාතොට ආරච්චි.
මේ ඊයේ කවියට පිළීතුරු කවිය යි.
| වෙල හොඳ මොකද යල මහ පාලු වේ | නම් |
| පැල හොඳ මොකද පොද වැස්සට තෙමේ | නම් |
| මල හොඳ මොකද අතු අග පරවයා | නම් |
| ලිය හොඳ මොකද ඉසි ගොමර මැකේ | නම් |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ජන කවිය කි.
| වෙලක මහිම බල මාවී | පැසීලා |
| පැලක මහිම බල බට කොල | හොයාලා |
| මලක මහිම බල අතු අග | පිපීලා |
| ළියක මහිම බල ගෝමර | ඉසීලා |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ සිරිත් මල්දමේ දෙවැනි කවිය යි.
| හොඳ ලෙස | හැදීමට |
| හොඳ සිත ඕනෑ | හැම විට |
| නරක සිත් | ඇති විට |
| නරකම යි සිදු වන්නේ | අප හට |
උපුටා ගත්තේ රාජිත.
මේ ලෝ වැඩ සඟරාවේ සිව්වැනි කවිය යි.
| මනරම් | නර දම් සැරිදම් | සඟනට |
| මෙලෙසින් | බැතියෙන් අදරින් | නිමකොට |
| වෙසෙසින් | පෙළ දම් නොමදත් | දනහට |
| පවසම් | කළ කම් පල දැන් | හෙළු කොට |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ අලියා වැටුණු වැව ඇතුළු ආණමඩුවේ රාජකාරි කළ ඩී ආර් ඕ මහත්තයා වූ විමලරත්න කුමාරගම මහතාගේ අයියනායක කවි පෙලේ කවිය කි.
| බුද ගුරු ශනි හිරු ට හිමි හැම දවස් | වල |
| මේ සංහිඳේ එළියක් ඇත සවස් | කල |
| ලෙඩ දුක් වලින් මිදුමට බාරයක් | කළ |
| සැම දෙන එතැන රැස් වෙති ගම ගෙවල් | වල |
උපුටා ගත්තේ සුජීව කුමාර.
පුරාණයේ පටන් අපේ ඇත්තන් මොනවා කරන්නත් කලියෙන් තමන්ගේ ආගම දහම සිහි කොට, වැඳ අවසර ගත්තා. ඔන්න අපේ ඉතිහාසය ගත්තොත්, විවිධ නාඩගම්, නූර්ති, ජන වහර කටවහරේ එන නොයෙක් කතා සහ අප ජන සමාජයේ පවතින සිරිත් විරිත් වලින් මේ බව තව දුරටත් ඔප්පු වෙනවා අපේ ජන ජීවිතය බුදුන් දහම් සඟුන් ඇතුලු ත්‍රිවිධ රත්නය කෙරෙහිද නොපෙනෙන තිස් තුන් කෝටියක් වූ දෙවි දේවතාවුන් වහන්සේලා සමග ද බැඳී තිබුනේය. ස්වභාව ධර්මයේ සියලු වස්තූන් දේවත්වයේ ලා සැලකීමට ඔවුහූ එකල පුරුදු වී සිටියෝ ය. අව්ව වැස්ස ඉර හඳ සුළං තම භව බෝග සහ අස්වැන්න කෙරෙහි බලපෑම් ඇතිකරන එක්තරා අභිචාරී බලවේගයකැයි ඔවුහු විස්වාස කළෝය. ඉතින් කරන්නට යන ඕනෑම කාර්ය්‍යයකට කලියෙන්, ඒ කිව්වේ ඕනෑම හොඳ වැඩකට කලියෙන් බුදුන් දම් සඟුන් වැඳ අවසර ලබා ගන්නා පුරුද්දක් අප ජන සමාජයේ පවතී. ඕනෑම වැඩකට යන්නට කලියෙන්, ආගම ධර්මය සිහි කරන්නෙත්, දෙමාපියන් වැඳ අවසර ගන්නෙත් ඒ නිසයි.
| බුද්දං සරණේ සිරස | දරාගෙන |
| දම්මං සරණේ හිත | පහදාගෙන |
| සංඝං සරණේ සිවුරු | දරාගෙන |
| ඉඤ්ඤයි තුන් සරණේ | අදහාගෙන |
| බුද්දං | සරණයෙන් | බුදු ගුණ | කියන | වරං |
| දම්මං | සරණයෙන් | දම් ගුණ | කියන | වරං |
| සංඝං | සරණයෙන් | නව ගුණ | කියන | වරං |
| මේ තුන් | සරණයෙන් | මුඛ දිවි | හරින | වරං |
උපුටා ගත්තේ බෝදිනී සමරතුංග.
කුමරතුඟු මුනිදසුන්ගේ කවි ශික්‍ෂාව පොතේ තිබුණු කවිය කි. ඊයේ කවියට පිළිතුරු කිවිය.
| තරුණ | මුවා | - | ගත හෙබි එව් | කනකමුවා |
| කන | යොමුවා | - | උන් වෙත ගොස් විදැ | ලමුවා |
| උන ද, | මුවා | - | නො වෙමින් කෙළැ කෙළැ | හමුවා |
| නො | විදිමුවා | - | අපි කම් නැති මහලු | මුවා |
උපුටා ගත්තේ රජිත් විදානආරච්චි.
කුමරතුඟු මුනිදසුන්ගේ කවි ශික්‍ෂාව පොතේ තිබුණු කවිය කි.
| නැමි බැම වක | ගසා | - | පෑ අනැඟි | දුන්නෙක |
| කොණෙකින් | බැලුමැ'සා | - | රුදු විස පෙවු | සරෙක |
| මෙ මැ දෙ කරුණ | නිසා | - | තෙපි ළඳනි | සබරෙක |
| අප සරඟෙව් | තොසා | - | විද නො ගනු ද, | දිනෙක |
මහල්ලෙක්, තරුණ කාන්තාවන් පිරිසකට කී කවියෙකි. මෙයට පිළිතුරු කවිය හෙට බලා පොරොත්තුවන්න.
උපුටා ගත්තේ රජිත් විදානආරච්චි.
| සීගිරි ගලේ රාවණ දෙවි විල | සැදුවා |
| සීගිරි ගලේ විස්කම් සිත්තම් | කෙරුවා |
| සීගිරු රුවෙන් මන්දෝදරි | සිහිවෙනවා |
| මෙතුන් පදේ මම නිසි ලෙස | විසඳනවා |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ගණදෙවි හෑල්ලේ ගණදෙවි උපත යි.
| ආයුබෝ වෙන සෙ | තා |
| ඉසුරු වරමින් යු | තා |
| උමාහණ දළ නෙ | තා |
| ඉසුරු එබිසෝ වෙ | තා |
| ගැබ කුමරු හටග | තා |
| දිනෙන් දින මෝර | තා |
| දොළ උපත හටග | තා |
| රසමියුරු ගෙණ දෙ | තා |
| එ‍‍දොළ සන්සිඳුව | තා |
| එසත් මස පිරිග | තා |
| දෙතන පුඩු කළු වෙ | තා |
| කිරිබරින් සිටග | තා |
| නව සදෙව් රුවිනි | තා |
| දස එකඩ මස වෙ | තා |
| විළිරදය පහරි | තා |
| ගුරු දිනේ බිහිවෙ | තා |
උපුටා ගත්තේ නිරංජන් මීගම්මන.
කවිය ශෘංගාරය ම නොව මානව දයාව එනම් අපි අප දකින අයුරු පෙන්වන කැඩපතක් ද වෙනවා. විමලරත්න කුමාරගම කවියාගෙන් ඇරඹි මේ ගමන මහගම සේකර, මොනිකා රුවන්පතිරණ, රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ ආදීන් විසින් ඉදිරියට ගෙන ගියා. ඒ පාරේ යන නව කවියකු වන ලක් ශාන්ත අතුකෝරළයන් (ඔහු මෙවරත් හොඳම කවි පොතට හිමි රාජ්‍ය සම්මානය දිනා ගත්තා) ලියූ “අමාවකේ සඳක් සිඹිමි” කවි එකතුවේ එන “කාස කස කාරයා” කවිය මෙවර මා කැමති කව ලෙස දක්වමි.
කාස කස කාරයා
| සිරි සිරි ගා |
| සිලි සිලි බෑගයෙන් |
| පැන්නා හාල් ඇට |
| ඈතට ගොස් බලා සිටියා |
| ටොෆී දෙකක්! |
| රිය පහර කෑ දුප්පතා |
| වැටී ගැහෙයි |
| 'වතුර වතුරැ' යි මතුරමින් |
| ජීවිතය කෙමෙන් බැස යයි; |
| රතු පාටින් ගලා යයි. |
| දුලබ දසුනට ලොබව |
| වට වූ දනෝ |
| බලත් ඒ කරුණා - වීර රස පිරි නළුව |
| බෝ තෘප්තියෙනි උන් |
| තමන් රියෙක නොහැපුම ගැන |
| ඒත් ළං නම් නොවෙත්. |
| සිරුර පුරා දරතත් උඩඟුවෙන් |
| පිටත දී අපුලය දුඟද ඒ රත. |
| අසරණයාගෙ තොල'ග |
| දිය පොදක් ගාන්ට |
| වැස්සක් වහින්ටම ඕන ද? |
| මදක් නැවතී එබී සුව යහන් පිට |
| නැවත සැර දමා යති |
| රිය සක කරකවා |
| 'මිය නොයන මිනිස්සු' |
| කා..ආ..ස කාරයෙක් |
| කියති සමහරෙක් |
| හා! කතා කරපන් හාල් ඇට! |
| කතා කරපන් පුංචි ටොෆී දෙක! |
| කියාපන් කාස කාරයෙක්දැයි මේ. |
| කියනු ඇක නුඹලා නිසැකවම |
| මේ මිනිසා |
| ජීවිත පෙරහරේ වෙහෙසෙන |
| කස කාරයෙකුම යැයි; |
| හොඳ තාත්තා කෙනෙකු යැයි! |
උපුටා ගත්තේ වසන්ත දේශප්‍රිය.
මේ ගණ දෙවි හෑල්ලේ කවිය කි.
| ගණදෙවියන් නුවණ | දෙන්න |
| සරස්වතී පහළ | වන්න |
| සියලු රෝග දුරු | කරන්න |
| නිතර වඳිම් | තුනුරුවන්න |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ වදන් කවි පොතේ 20 වැනි කවිය යි.
| ගොසකුරු නොම ගොසකුරු යන | දෙවගෙකි |
| තොස වන දනිතය සිතිලය | දෙවගෙකි |
| නිසසය නිසිතය යන කුරු | දෙවගෙකි |
| බස පෙර ඇත සෝඩියෙ කරු | දෙවගෙකි |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ලෝ වැඩ සඟරාවේ තෙවැනි කවිය යි.
| සිරිම | ත් බඹ සිරසෙහි පා | පිසිනා |
| සැරියු | ත් මහමුගලන් පිළි | වෙළිනා |
| පිළිවෙ | ත් සරු මහ සඟගණ | සොබනා |
| මුදුන | ත් බැඳ නමදිම් බැති | පෙමිනා |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ බුද්ධ ගජ්ජයේ දෙවැනි කවිය යි.
| ජය ජය ධර්‍ම | රාජ |
| ජනකෘත ශර්‍ම | පූජ |
| අසදෘශ බුද්ධජ | ලීල |
| අතිපරිශුද්ධජ | ශීල |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ කුමරතුඟු මුනිදසුන් ගේ ශික්ෂා මාර්ගයෙහි එන කවියකි.
| ගස වතුසු | දු |
| වී පිරිසි | දු |
| පොහොය නැත | දු |
| සිල් ගත් බ | ඳු |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ලෝ වැඩ සඟරාවේ දෙවැනි කවිය යි.
| ඇම පම ණින් පැවසූ මුනි දැන | තතු |
| මෙම හැම දෙන බලවයි දැක්විය | යුතු |
| ත ම තම නැණ පමණින් දැනගත | යුතු |
| මම නම දිම් සදහම් පහදා | සිතු |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ සැළලිහිණි සන්දේශ‍යේ 15 වැනි කවියි .
| නල මුදු සුවඳ පිරි කුඹු මියුරු අඹ ගෙඩි | ගෙඩි |
| පුල හෙළ කුසුම ලිය පිය තෙපල රන් | කෙඬි |
| සල සුදු සෙමෙර සෙසත් ගිජිඳුනොද | වැඩි |
| බල සුබ නිමිති පෙරමග නැකතටත් | වැඩි |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
| කොකා වෙලේ හොද්ද | ලිපේ |
| අමු කුඹුරේ පිට්ටු | ලිපේ |
| මොකැ පුතේ උඹේ | කටේ |
| ඇයි මාමේ හකුරු | කැටේ |
උපුටා ගත්තේ සිතුවිලි.
දස්කොන් මරණයට ගෙන යන කල ප්‍රමිලා බිසව කියූ කවිය කි.
| සක්මන් කරන මලුවේදී බැදි | හාද |
| සිත් සන්තොසින් දුන් මුව මී | බීවාද |
| ඉක්මන් ගමන් හිමියනි අද | යනවාද |
| දස්කොන් මගෙ නමට ජීවිත | දෙනවාද |
උතුම් කමලාව රස පහස නොලබම, දසිස් දුනි නම් රාවන... ලෙසින් මෙයට කියූ පිළිතුරු කවිය දන්නා කෙනෙක් ඇත්නම් දන්වන්න.
උපුටා ගත්තේ රෝහණ විජේතුංග.
මේ සිරික් මල්දමේ කවිය කි.
| පව් නම් නරක | මය |
| එයින් දෙලොවෙහි දුක | මය |
| පින් නම් උතුම් | මය |
| එයින් දෙලොවෙහි මහත් සැප | මය |
පව් කිරීම නරකමය. එයින් මෙලෝ පරලෝ දෙකම දුක ඇතිවේ. පින් කිරීම උතුම්මය. එයින් දෙලො‍ව මහත් සැපම ලැබේ.
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
ඊයේ කවියට පිළිතුරු කවිය:
| වනන්ත‍රේ ගල් උණූවෙනවා | හේමා |
| ගමේ කම්මලේ මිටියෙන් වැඩ | හේමා |
| ජල බොර දියෙන් පණ රැකුණා | හේමා |
| මෙතුන් පදේ ගිරයට කිව්වා | හේමා |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ තේරවිලි කවිය කි.
| දෙපා දෙකෙන් දුර ගමනක් බෑ | හේමා |
| නෙත් දෙකකුත් ඇත නිදිමත නැත | හේමා |
| කුස තුල බඩගිනි උන්දෑට නැත | හේමා |
| මෙතුන් පසේ තෝරන්නට බෑ | හේමා |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
මේ ගුත්තිලයේ කවිය කි.
| දහසක් දිවැස් | ඇති |
| සදෙවි ලොවටම | අදිපති |
| මට ඉඳුරු | දික්පති |
| දනෝ සක් දෙවිඳු යයි | පවසති |
උපුටා ගත්තේ සහන් තත්තිරිවත්ත.
